یادداشتی پیرامون محبت فراوان بزرگوارانی که من رو الگو خطاب می کنند یا صدای خاطره انگیز و ماندگار (این یادداشت مربوط به پست گزیده ای از کارهای دهه هفتاد و هشتاد شمسی در اینستاگرام است، مجید حبیبی)

 

 

 

دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

دانی که پس از مرگ چه ماند باقی
عشق است و محبت است و باقی همه هیچ

ﺑﺸﻨﻮ ﺍﺯ ﻣن، ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺭﺍﻭﻱ ﻣنم
ﺭﺍﺳﺖ ﺧﻮﺍﻫﯽ، ﻫﻢ ﻧﯽ ﻭ ﻫﻢ ﻧﯽ ﺯﻧﻢ

ﻧﺸﻨﻮ اﺯ ﻧﻰ، ﻧﻰ ﺣﺼﯿﺮﻯ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ
ﺑﺸﻨﻮ ﺍﺯ ﺩﻝ، ﺩﻝ ﺣﺮﻳﻢ ﺩﻟﺒﺮﻳﺴﺖ

ﻧﻰ ﭼﻮ ﺳﻮﺯﺩ ﺧﺎﻙ ﻭ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﺷﻮﺩ
ﺩﻝ ﭼﻮ ﺳﻮﺯﺩ، ﻻﯾﻖ ﺩﻟﺒﺮ ﺷﻮﺩ

 

بی نهایت سپاسگزار همه سرورانی هستم که اینجا در کامنت‌های پست‌های قبلی این کارها رو دائم نام بردند و به خاطرم آوردند، نمی‌دونم چرا، واقعا قصد شکسته نفسی و از این لوس‌بازیگریا ندارم، بلدم نیستم؛ ولی تمام کارهایی که در اونها افتخار حضور داشتم بعد از اتمام ضبط به فاصله کمی از خاطر خودم پاک می‌شن(البته یجور فراموشی کلی هم دارم) شاید به این خاطر که علی‌رغم انرژی زیادی که بابت هر کار صرف کردم و خروجی؛ مثل درد #سنگ_حالب؛ بخاطر وسواسم در کار و سختگیری افراطیم و بعضا خودآزاریم جهت نیل به غایت کیفیت😝 (چون ازدواج نکردم و بچه ندارم نگفتم مثل اون کلیشه که همه کارام مثه بچه‌هام می‌مونن، واقعا درک درستی و واقعگرایانه‌ای ازش ندارم ولی اگر روزی ازدواج کنم حتما یه دختر ناناز از خدا می‌خوام به فرزندی😇همچینم مثال زدم انگار قراره خودم وضع حمل کنم😅)زین حیث درد سنگ حالب رو که چشیدم از عمق جان عرض کردم؛ به گفته پزشکان و همینطور خانم‌هایی که هر دو درد رو تجربه کردن برابره.
به قول کاراکتر ابی تو فیلم #کندو: خیلیا منو زدن، پاسبونا، شوفرا، پارچه‌فروشای کوچه مهران، آدمای ممد ‌ارباب، سیاییای کوچه سرخ پوستا. می‌دونی، همیشه بعد یه کتک خوردن مفصل؛ من یجوریم می‌شه، مثه اون آدمی که خارش داشته باشه‌وو حسابی بخاروننش، اَ دردش خوشم می‌یاد. #فریدون_گله (کارگردان-فیلم‌نامه‌نویس).

اون درد حکم این درده برام. جالبه کارهایی که فانتزی و طنازی بیشتری در اجرا طلب می‌کردن اتفاقا حداقل برای من به مراتب سخت‌تر و سنگشونم بزرگ‌تر و دردشونم بیشتر، لکن به شخصه احساس می‌کنم هنوز هیچ کار به واقع مهم و قابل عرضه در طول زندگیم انجام ندادم و فکر می‌کنم به همین خاطر از یادم می‌رن و پست از کارهام هم با شرم توأمان هست.
پس نه که کارها بعد از ضبط برام بی اهمیت بشن و این دلیل فراموشیشون باشه، حتی دو کار بچه خان و رئیس مزرعه که هر روز خدا ازشون یاد می‌شه و بابتشون مورد محبت قرار داده می‌شم هم برای خودم برتری نسبت به دیگر پروژه‌هایی که در اونها حضور داشتم ندارند. در عین اینکه همه رو به یک میزان دوستشون دارم اما هیچکدوم اتفاقی که هنوز بتونم بهش مفتخر باشم نیستند. شاید هم این از ایده‌آل گرایی تفریطی من هست که شورش درآمده😅
انگار به خودم کمربند انتحاری بستم تو این کپشن که بترکونم خودمو😅 یا شاید سَم خور کردم خودمو با اون پست سَمی #بچه_خان، یا سُم اسبی چیزی خورده تو سَرم😅 کاش یه سرُم وصل می‌کردم قبل نوشتنش

 

همیشه خودم رو با مبتدعین و مؤلفین بزرگ مثل #حافظ ، #مولانا ، #تولستوی ، #داستایوسکی ، #داوینچی ، #اسکورسیزی ، #تارانتیتو ، #کلینت_ایستوود ، #آندریا_بوچلی ، #پاواروتی ، #انیو_موریکونه ، #باخ ، #عباس_قادری و... مقایسه می‌کنم که بفهمم هنوز هیچم. این مطلب آخر و اسامی رو به خصوص خدمت جوون‌ترهایی عرض کردم که به بنده کمترین پیام می‌دن و ذکر می‌کنند که من رو الگو خودشون قرار دادن، عرض می‌کنم هنوز دارم به شدت دانشجویی می‌کنم بی‌تعارف اما الگوهای اصلی من در کار و الهاماتی که ثمره‌اش را صدابازیگری نامیده شد این سه نفر بودند: #بهمن_مفید (بازیگر، صداپیشه)، #محمد_نوری(خواننده)، #ابوالحسن_تهامی(دوبلور و روایتگر)
و پدر و مادرم در سختکوشی و صبوری، بعلاوه دیدن، شنیدن و خواندن آثار بسیار و بسیار و بسیاری بزرگان دیگر که از مداقه و بررسی سِیر معنوی هر کدام درس گرفتم. (دوبلورها، نویسندگان، بازیگران، کارگردانان، اندیشمندان، شعارا، موسیقیدانان، هنرمندان تجسمی و...کسانی که ثمره کارشون برای من جذاب و الهام بخش بوده). 

 

مهم هست که در خلال تمرین و تحلیل کار این بزرگان دوبلاژ در دام تقلید نیفتیم که آن کوچه‌ایست تنگ، کوتاه و به یقین بن‌بست.
بزرگ شدن و بزرگ ماندن مثل اسامی بالا هنر است و قابل ستایش.
پس خودم هنوز در جایگاهی قرار نگرفتم که الگو قرار داده بشم به زعم خویش🙌☺️ یک رد در یک بند انگشت هیچکدام از اسامی بزرگانی که نام بردم هم نشدم. الگوی من ایشان بودند و من آن هیچمو چه رسد بر هیچ پیچیدن.

اما با گرمی وجود شما احساس می‌کنم روندی که درش کار کردم به همه سختی‌ها، مشقات و ناملایماتش ارزیده و از صمیم قلب خوشحالم و مفتخرم از جایی که در قلب و ذهن شما دارم، امیدوارم باز هم سعادت انجام کارهایی رو داشته باشم که لایق کنجی که در قلب و ‌ذهن شما دارم باشن و باشم و تا آخرین دم از حیات ناقابلم این لیاقت رو قدر بدونم و حفظ کنم و در راستای ارتقای آن؛ کوشش💓🤗💞💫.

اینکه به خودم به شکلی جدی مدام نهیب می‌زنم که هنوز هیچکار مهمی در حرفه‌ای که درش مشغول هستی نکردی و این رو باور دارم باعث می‌شه خودم رو به درجا زدن عادت ندم و کارآمد باشم و انگیزه بهتر شدن رو اینطور به دست می‌یارم. هرچند جهان‌بینی در هر بینشی مغایر است.

«به نور خاک فروغ و به تربت حافظ
قسم، که در وطن ام خفته  آخر کارم!
مرا به یاد بیاور اگر ندیدی باز
که من کلام نحیفی ز باغ  گفتارم»
#فریدون_فرخزاد

ممارست، ثبات قدم و صبوری در هر حرفه‌ای رو رموز مرغوبیت ، و راستی، بی‌ریایی و صداقت رو در هر رَویه‌؛ مسیر عاقبت بخیری می‌پندارم.
قربون وجود باعشق همگی
خاک پای شما
#مجید_حبیبی