خیلی وقته تکلیفم روشنه
آجر به آجر بر دروغ و ریااست پایه‌های این اخلاق و فرهنگ سال‌هاست بخاطر روراستی به ظاهر یه‌دستی خوردم از برون خودم ولی کوتاه نیامدم پیش وجدانم. هجده سالگی خواستم نظامی (تکاور) بشم. گفتن تو بهترین شرایط آمادگی جسمانی هستی(چون از کودکی رزمی‌کار بودم) فلان هستی, بیسار هستی ولی باید عقیدتی رو بیای(بازخواست عقیدتی الزامی و ضامنی برای کسی که خون می‌ده پای خاک و ناموس وطن نیست و نتیجه سیستمی پر از مکر و ریا؛ منتج به عناصر خودفروش و وطن فروش هست که شاهدشیم...می‌گم چی گفتم... اومدم سمت کار صدابازیگری, صدا و سیما مصاحبه عقیدتی داشت، گفتن بیا؛ نرفتم... دانشگاه قبول شدم, مصاحبه عقیدتی داشت؛ نه گذاشتم و نه برداشتم، راس و حسینی گفتم...محرومم کردن...بگم چی گفتم؟ صاف و پوست کنده به همشون گفتم،: من نماز نمی‌خونم, روزه نمی‌گیرم, اونجوری که می‌گین بپوش؛ نمی‌پوشم, اونی که گفتین نخور؛ می‌خورم؛ و از همه مهمتر واسه خوش‌اومد شما و هیچ احدی دروغ نمی‌گم و دو رویی نمی‌کنم. خیلی وقته تکلیفم حداقل با خودم و اونایی که باید؛ معلومه. خیلی پیشتر از اینام خیلی حرف‌مگوها تو کارام زدم که اهل سکوت و سیاست و نون به نرخ
